Kerstmis

dinsdag 25 december 2012

Ze zeggen dat er geen plaats voor hen was in de herberg, dus moesten ze verder: Jozef en Maria. Jozef, een oude baas, een bejaarde timmerman; Maria, jong en zwanger. Zo zwanger dat ze nauwelijks meer kon lopen, maar op een ezeltje zat. En dat ezeltje sjokte achter Jozef aan. Op weg waren ze, voor de volkstelling. Naar Bethlehem moesten ze. Dat je niet fijn thuis kunt blijven als je een kindje verwacht, maar op last van de keizer de deur uit moet, is al erg genoeg. Nog erger wordt het, als er dan nergens plek voor je is. Geen mens naar je omkijkt. Arme Maria. Het verhaal gaat dat ze uiteindelijk bij een stal kwamen. Daar werd Jezus geboren. In die stal. En die was vast niet zo fraai als nu bij je thuis of in de kerk staat. Eerder koud en donker. Vervallen. Met gaten in het dak. Wat stro her en der. Een voederbak. Misschien heeft er wel een os ingestaan die nieuwsgierig kwam kijken. Eten? Misschien heeft Jozef hem wel weggeduwd, voordat hij Maria voorzichtig van het ezeltje tilde. Waarschijnlijk heeft ze gezegd dat haar kindje nu elk moment kon komen, en zal Jozef ongetwijfeld in paniek zijn geraakt. Wat moest hij doen? Het was niet eens zijn kindje! Hij heeft haar lieve woordjes toegesproken, vast, en de haren uit haar bezwete gezicht gewist. Zie je het voor je? In die entourage is Jezus geboren. Naakt en weerloos. Ik denk dat Jozef Hem in doeken heeft gewikkeld en in de voederbak gelegd, omdat al zijn aandacht uitging naar Maria natuurlijk. Zelf nog een kind. Zal Jozef zich nog afgevraagd hebben of dat kindje wel echt de zoon van God kon zijn? Zo hulpeloos liggend in die voederbak? Hoeveel kinderen worden er nu in deze nacht geboren? Verborgen? Hulpeloos? In armoede? Waar niet eens een voederbak is, laat staan een os en een ezel. Waar honger heerst, of oorlog. Hoeveel van hun moeders zijn net als Maria onderweg? Of op de vlucht? Weer is er geen plek in de herberg, is er geen omkijken naar. Of toch wel? Telkens weer brengen in ons land mensen miljoenen bijeen voor slachtoffers van honger, van oorlog, watersnood, aardbevingen. Worden er tv-avonden georganiseerd, acties op touw gezet, spullen ingezameld, voor onze medemensen in nood (Serious Request, 12 miljoen!). Wie denkt dat het allemaal niet helpt, een druppel is op de gloeiende plaat, er toch niets verandert, moet eens verder kijken dan zijn neus lang is. Want die stal van Bethlehem is tegenwoordig een kraamkliniek op Ambon, of een opvanghuis voor tienermoeders in Dakar.