Thor natuurlijk

zondag 30 december 2012

Op blote voeten liep Maria te rillen door die lange gang waar geen eind aan leek te komen, met alleen een nachthemd aan, meer een t-shirt eigenlijk, stiekem op weg naar Thor, blonde Thor, met zijn goddelijk lijf, lang en breed, Thor natuurlijk, die de hele week al indruk op haar had lopen maken, zonder dat ze het zelf in de gaten had gehad, zij, een meisje nog, geen vamp zoals haar vriendinnen, maar sportief, op voetballen, spits, geen type voor nepwimpers en lipgloss, geen oog ook voor Thor, de stoerste jongen van de klas, nieuw begonnen dit jaar, die nu ook mee was op werkweek, waar alle meiden uit haar klas direct al als een blok voor vielen, maar die alleen maar de kat uit de boom leek te kijken en meer aandacht had voor de jongens dan het zwijmelende vrouwenvolk om hem heen, want het was vooral wennen voor hem, al werd hij door zijn uiterlijk snel binnen de groep opgenomen als een welkome gast, die er niet alleen goed uitzag maar waar je ook vreselijk mee kon lachen, bleek, de jongens dan, de meisjes vergaapten zich alleen aan zijn uiterlijk, behalve Maria dan, die dacht geen schijn van kans te maken, op haar gympen en in haar sweatshirt, al kreeg ze haar twijfels toen hij gisteren, je kon de jaloezie van die meiden aflezen, haar plotsklaps bij haar middel pakte, met beide handen, stevige handen, en haar over een hek heen tilde, terwijl ze helemaal niet over het hek heen moest, maar zijn aanraking, zijn aandacht voor haar, had haar geraakt als een pijl en uit een boog, en haar hart in vuur en vlam gezet, ze kon nergens meer aan denken dan aan hem, en daarom, alleen daarom, liepen zij nu door die lang gang naar de jongensslaapzaal om hem te zien, even te zien, en dan snel weer terug, zo groot was haar verlangen nu, ze moest hem zien, was dat wat ze “verliefdheid” noemde, en voorzichtig opende ze de deur van de slaapzaal waarbij ze geluk vond, want ze zag hem meteen, zijn bed stond vooraan, ze zag zijn blonde lokken, hij sliep, droomde, misschien wel over haar, als dat zou kunnen, en ze kon het niet laten, het was een gewaagde ingeving van een meisje wiens hoofd op hol was geslagen, om naast hem in bed te kruipen, eventjes, even, ze sloeg het dekbed, zijn dekbed open, en zag voor ze naast hem kroop, zijn stoere naakte lijf, en terwijl ze liggen ging, hem niet durfde aan te raken, voorzichtig nu, werd hij wakker, zagen zijn ogen meteen de herkenning, en sloeg hij droomloos nu die sterke armen van opwinding om haar heen.